Februarius. Februari is de maand die evenals januari door Numa Pompilius aan het jaar werd toegevoegd. Februari werd de sluitmaand van het jaar. Deze maand was voor de Romeinen de tijd van hun grote reinigings- en verzoeningsfeest Februa. De maand dankt hieraan haar naam. Bij de nieuwe kalenderhervorming door Julius Caesar wordt februari de tweede maand van het jaar.
Sprokkelmaand. Het licht voor de hand te vermoeden dat deze benaming wijst op sprokkele, het bijeengaren van dor hout voor de kachel. In de oven van armen was immers alles wat brandde welkom. Van zeer vroeger is de benaming sporkelmaand bekend. Van Duitse zijde wordt beweerd, dat het woord 'sporkele' verwant is met het Latijnse woord 'spurcalia'. Dit houdt een afkeer, een veroordelen in met de uitzinnige heidense feestvieringen in deze maand. Het is ook de Lichtmismaand. Dit feest moet de heidense zwijnerij verdringen en de mens tot meer religieuze gedachten brengen, deze maand reinigen van het lage aardse.
Schrikkelmaand. Om de vier jaar, uitgezonders in de volle eeuwjaren die niet deelbaar zijn door vierhonder, krijgt deze maand een dag extra. Dit volgens de kalenderhervorming door Paus Gregorius XIII in het jaar 1582. De naam 'schrikkel'is terug te brengen naar verspringen. In de oude literatuur treft men voor schrikkeldag de benaming verspringdag aan.
Lichtmismaand. Op de tweede van deze maand viert de Katholieke Kerk het feest van Maria Lichtmis.
Kortemaand. Dit is vanzelfsprekend vanwege het aantal dagen dat deze maand telt.
Slijkmaand. In de middeleeuwen sprak men al van Horunnemanoth: slijk- of moddermaand. Dit wijst erop dat het in februari niet altijd sterk wintert, maar het buiten evengoed een modderige kliederboel kan zijn. Doorgaans ook valt de dooitijd in februari.